Tę część rozważań dotyczących zadań służby bhp autor poświęca szkoleniom: ich skuteczności, organizacji, prowadzącym szkolenia, a także egzaminom. Mogą mieć one różne formy, ale w każdym przypadku powinny zapewnić wysoki poziom.
Wyrabianie świadomości zagrożeń i umiejętności ochrony przed nimi odbywa się głównie przez szkolenia, a trudno się nie zgodzić z twierdzeniem, że jakie szkolenia, takie bezpieczeństwo w zakładzie. Można zadać sobie pytanie: dlaczego operator może (nawet musi) nauczyć się obsługi skomplikowanej maszyny, spawacz musi nauczyć się dobrze kłaść spoiny, tynkarz musi nauczyć się prawidłowo układać tynki – to dlaczego ci sami pracownicy nie muszą nauczyć się obowiązujących ich przepisów, czyli pracować w sposób bezpieczny? Czyżby to było trudniejsze? To samo dotyczy osób nadzoru, znających i dobrze organizujących produkcję, ale uważających, że przepisy bhp są dla behapowców. Odpowiedź jest dość oczywista: pierwsze może skutkować przesunięciem do innych (np. mniej płatnych) czynności lub nawet zwolnieniem z pracy, drugie w zasadzie nie skutkuje niczym szczególnie dolegliwym, ale do czasu zaistnienia wypadku przy pracy. Albo pytanie inaczej sformułowane: dlaczego szkolenie w zakresie bhp jest traktowane w wielu zakładach jako dodatek do kwalifikacji zawodowych, a nie jako element tychże kwalifikacji? Pytania te należałoby skierować do wszystkich zatrudnionych w zakładzie, a szczególnie do pracodawców i do kierownictwa.
W efekcie pracownicy nie znają przepisów i gdyby nawet chcieli – a należy mniemać, że każdy chce – nie będą umieli bezpiecznie organizować pracy i bezpiecznie pracować. Z tego powinni zdawać sobie sprawę zarówno pracodawcy, kierownicy poszczególnych komórek organizacyjnych, jak i służba bhp.
Często wyniki szkoleń widoczne są dopiero podczas wewnętrznych i zewnętrznych kontroli stanowisk pracy (tu wiele mogą powiedzieć ci behapowcy, którzy wdrażali system zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy) albo, co najgorsze, przy badaniu wypadków przy pracy. A powinno być inaczej – skuteczność szkoleń powinna być widoczna już podczas egzaminów będących sprawdzianem wiedzy słuchaczy i jednocześnie sprawdzianem skuteczności samego procesu szkolenia (wykładowców, formy szkolenia, pomocy dydaktycznych itd.).
Z pierwszego szkolenia okresowego może być zwolniona osoba, która:
Rozporządzenie szkoleniowe wyróżnia:
Treści, wymagania i czas trwania poszczególnych form szkolenia określone są w załącznikach do rozporządzenia szkoleniowego, które określa również grupy pracowników podlegające poszczególnym formom szkolenia. Tu warto zastanowić się jedynie nad samokształceniem kierowanym (ostatnio nawet w formule internetowej) i jego skutecznością. Jeżeli kurs, a szczególnie seminarium, daje możliwość bezpośredniego zadawania pytań oraz wymiany doświadczeń zawodowych, a nawet nauczenia się rozwiązywania problemów (z pracodawcą, pracownikami, instytucjami kontrolnymi), czy też udzielania pomocy poszkodowanemu, posługiwania się sprzętem ppoż., to szkolenie kierowane jest jedynie nabyciem wiedzy o przepisach (z pewnością nie o zasadach bhp), nie mówiąc już o formule egzaminu przez Internet.
Szkolenie ma wiele innych postaci, a na pewno nie tylko te, o których mowa w rozporządzeniu szkoleniowym. Jest bowiem szkoleniem:
Zawsze trzeba pamiętać, że ramowy program szkolenia bhp jest jedynie wzorcem, pewnym minimum i tylko podstawą do opracowania programu odpowiadającego warunkom i potrzebom danego zakładu pracy. Należy zwrócić uwagę również na to, że nie wszyscy pracownicy mają ten sam zakres czynności i wykonują pracę w tych samych warunkach środowiska pracy, mimo tych samych angaży. Program szkolenia musi więc uwzględniać w szczególności:
Każde szkolenie należy przeprowadzić na podstawie szczegółowego programu opracowanego przez organizatora szkolenia. Programy opracowane dla konkretnego zakładu, dla konkretnych stanowisk pracy będą się zatem różniły między sobą. Szkolenie jest nie tylko okazją do przekazywania zasad i przepisów bhp, ale jest też okazją do pokazywania dotychczasowych błędów i sposobów ich uniknięcia w przyszłości. To nie suche przedstawienie wymogów przepisów, czy wprost ich cytowanie daje rękojmię skuteczności szkolenia, ale dopiero umiejętność zastosowania ich w praktyce będzie gwarancją bezpieczeństwa pracy.
Organizacja szkoleń w dużych zakładach, w których jest zatrudniana osoba (istnieje nawet komórka organizacyjna) odpowiedzialna za szkolenia, podlegająca kierownikowi działu kadr czy kierownikowi służby bhp, jest dużo prostsza niż w zakładach małych (a w dzisiejszych czasach jest ich zdecydowana większość), gdzie nie ma komórki organizacyjnej ani specjalnie wytypowanej osoby do organizacji szkoleń. Organizatorem szkolenia może być sam pracodawca lub jednostka szkoleniowa uprawniona do prowadzenia działalności szkoleniowej w dziedzinie bhp na podstawie przepisów o systemie oświaty, której pracodawca zlecił przeprowadzenie szkolenia. Pamiętać należy, że bez względu na to, kto jest organizatorem szkolenia, to pracodawca ma wpływ na treść, czas trwania i sposób przeprowadzenia szkolenia. Organizator szkolenia (zarówno pracodawca, jak i zewnętrzna firma szkoleniowa) musi zapewnić odpowiednie warunki lokalowe, odpowiednie pomoce dydaktyczne i odpowiednich wykładowców do przeprowadzenia szkolenia.
Czas trwania poszczególnych rodzajów szkoleń dla konkretnych grup zawodowych określone są w rozporządzeniu szkoleniowym – są to wymagania minimalne.
Pracodawca ustala, po konsultacji z pracownikami lub ich przedstawicielami, czas trwania każdego rodzaju szkolenia i częstotliwość szkolenia okresowego pracowników zatrudnionych na określonych stanowiskach, biorąc pod uwagę rodzaj i warunki wykonywania prac na tych stanowiskach, ale jeżeli rozporządzenie szkoleniowe podaje wymagania minimalne, to pracodawca może tylko zwiększyć czas trwania każdego szkolenia i częstotliwość szkolenia okresowego.
Pracodawca może, a czasami nawet powinien, przeprowadzić dodatkowe szkolenie z wybranych zagadnień bhp albo z całej tematyki, odpowiadającej szkoleniu okresowemu danej grupy pracowników (będzie ono wówczas spełniało wymagania szkolenia okresowego) w miarę potrzeb (np. wzrost wypadków, wnioski pokontrolne, ustalenia powypadkowe, istotne zmiany w przepisach itp.), dla pracowników na poszczególnych stanowiskach pracy (np. spawacze, elektrycy, kierowcy, nadzór, konstruktorzy, itd.).
W obu wymienionych sytuacjach inicjatorem zmian czy szkoleń dodatkowych powinna być zwłaszcza służba bhp. A więc nic nie stoi na przeszkodzie, aby w razie potrzeb wynikających z np.: liczby i wagi zagrożeń, liczby zaistniałych wypadków czy chorób zawodowych, stwierdzonych podczas kontroli wewnętrznych lub zewnętrznych nieprawidłowości w zakresie bhp, dla określonych grup zawodowych:
Poszczególne rodzaje szkoleń mają określony w rozporządzeniu szkoleniowym, minimalny czas trwania, podawany w godzinach lekcyjnych:
Każde szkolenie okresowe może być rozłożone na etapy i przeprowadzone w dłuższym czasie niż jeden dzień. W konkretnych przypadkach, wynikających z organizacji bądź charakteru pracy uczestników szkolenia (np. zapewnienie ciągłości produkcji), rozłożenie zajęć może być nawet konieczne.
Szkolenia prowadzi:
Uwaga: w bardzo małej firmie wszystkie szkolenia może prowadzić sam pracodawca, jeżeli jest do tego merytorycznie przygotowany. Wskazane jest, aby liczba wykładowców była rozszerzona o specjalistów z zakresu poszczególnych tematów (np. pracownik działu kadr czy prawnik może przeprowadzić część szkolenia dotyczącą tematyki prawa pracy, lekarz, pielęgniarka czy ratownik – dotyczącą udzielania pierwszej pomocy, inspektor ds. ppoż. (pracownik PSP) – dotyczącą zagrożeń pożarowych i postępowania na wypadek pożaru itd.).
Szkolenie nie powinno ograniczać się do cytowania przepisów, ale wymagane jest, lub tylko wskazane, korzystanie z:
Dla uczestników szkolenia warto przygotować materiały dotyczące np.: tematyki udzielania pomocy poszkodowanym w wypadku, postępowania w razie pożaru, zasad ewakuacji, organizacji stanowiska pracy, znaków i barw bezpieczeństwa. Mogą to być gotowe opracowania w formie książek, broszur, ulotek, wydawane przez specjalistyczne instytucje, a także specjalnie przygotowane dla potrzeb szkolenia skróty obowiązujących przepisów ogólnych, szczegółowych i zakładowych. Należy tak organizować szkolenia, aby słuchacze mieli czas na zadawanie pytań, a wykładowca na udzielanie wyczerpujących wyjaśnień lub nawet na zorganizowanie krótkiej tematycznej dyskusji.
Każde szkolenie z dziedziny bhp wymaga udokumentowania, które powinno obejmować:
Dokumentacja szkolenia jest prowadzona przez organizatora szkolenia i u niego przechowywana. Natomiast program szkolenia musi być dostarczony pracodawcy i przez niego przechowywany.
Formę egzaminu ustala organizator szkolenia, ale ponieważ mamy wpływ na jego wybór i zakres szkolenia, to również możemy mieć wpływ na formę egzaminu. Przypomnijmy, że może to być:
Każda forma egzaminu jest dobra, pod warunkiem, że pytania są dostosowane do tematu szkolenia, grup zawodowych oraz na odpowiednio wysokim poziomie (o czym należy przed szkoleniem lojalnie powiadomić uczestników).